Speech by Paul Oomens at the FMR Festival

(For English, see below)

Bijdrage Paul Oomens aan het Lustrum Forbidden Music Regained in het Conservatorium van Amsterdam op 29 november

Onlangs stonden we in Nederland stil bij het feit dat, 80 jaar geleden, op 20 november 1945, de Eerste en Tweede Kamer van de Staten-Generaal weer bijeenkwamen en na de Tweede Wereldoorlog onze parlementaire democratie herstelden. Zij hervonden als het ware hun stem en starten weer de democratische dialoog. De bijdrage van Generaal bd Peter van Uhm was indrukwekkend.

Veel stiller bleef het vele jaren op de podia in Nederland waar het gaat om de vitale muziek van joodse componisten en collega-componisten die zich verzetten tegen de maatregelen van de bezetter. Zij waren gestorven en/of hun werk was kwijt geraakt. Als Stichting Donemus Beheer zijn we ontzettend blij samen met de Leo Smit Stichting en het Nederlands Muziek Instituut gedurende een aantal jaren te hebben gewerkt aan Forbidden Music Regained (FMR): 30 kopiïsten hebben op voordracht van Eleonore Pameijer en onder leiding van Aleksandra Markovic 150 waardevolle partituren van meer dan 30 componisten gedigitaliseerd, geredigeerd zodat ze goed uitvoerbaar zijn en definitief onder gebracht en juridisch goed geborgd nu bij Donemus. 5.000 pagina’s muziek zijn nu voor iedereen perfect beschikbaar.

In het Conservatorium van Amsterdam in een tjokvolle zaal vertolken vandaag meer dan 60 jonge musici, waaronder die van het Nationaal Jeugdorkest maar liefst 13 werken die met elkaar een enorm veelzijdig landschap vertegenwoordigen. Aan de rand van het podium liggen alle 150 partituren dakpansgewijs achter elkaar.

Roger van Boxtel, Philomeen Lelieveldt en ik danken in het bijzonder Eleonore Pameijer. Zonder haar tomeloze inzet gedurende dertig jaar (!) zou het nog langer stiller zijn geweest rond dit repertoire. Op deze plaats wil ik Alexandra Markovic uitnodigen hier op het podium om ook haar in het zonnetje zetten. Zij heeft de verantwoordelijkheid op zich genomen om alle kopiïsten aan te sturen gedurende meerdere jaren. Eleonore en zij hebben soms week in week uit intensief contact gehad.

En intussen gebeuren er aan de andere kant van de oceaan heel bijzondere dingen die het belang van Forbidden Music Regained nog eens onderstrepen en ‘optillen’.

In december 2025, nu dus, verschijnt er een laaiend enthousiast artikel in muziektijdschrift Notes. Daarin prijst Matthew Vest van de University of California het project Forbidden Music Regained. Zijn recensie beslaat maar liefst drie pagina’s. Hij prijst de omvang en de diepgang. Aan het einde ervan vat hij perfect samen hoe hij in interactie met een conservatorium door de partituren ‘bladert’: ‘I was happy to see how exited they were by the options and by the recordings and biographical information provided. It was gratifying to see that they would be able to quickly navigate possible scores, listen to recordings, and narrow their search to pieces and composers that theyfound compelling. ’ En hij hoopt van harte dat uitgevers en muziekhistorici elders ter wereld een dergelijk initiatief ook zullen nemen.

Diezelfde Mathew Vest krijgt afgelopen jaar een bericht of telefoontje van een jonge jongen, Micah Seliger, helemaal aan de andere kant van de Verenigde Staten. Hij is nog maar 13 jaar. En hij is op zoek naar goed uitvoerbare muziek van een vervolgde componist. Zijn inspiratie komt van een concert met muziek van Franz Schreker en van zijn grootvader, die de Holocaust heeft overleefd. Matthew West wijst hem op Forbidden Music Regained.

Een paar maanden later schenkt deze jonge violist in vooropleiding, 13 jaar oud nogmaals, aan het Peabody Institute van John Hopkins University in Baltimore alle werken uit FMR bij gelegenheid van zijn eigen Bar Mitswa. Zie, behalve zijn sport- en muzikale talent, ook zijn talent om een crowd funding te organiseren! Het is allemaal een ode aan zijn opa en een oproep aan zijn leeftijdgenoten en docenten om meer van dit repertoire uit te voeren. Als goed voorbeeld heeft hij inmiddels zelf op meerdere podia een vioolsonate van Bob Hanf uitgevoerd.

Ik werd persoonlijk erg geraakt door een mooie brief van zijn moeder die we onder ogen kregen als Donemus.

Laat gezegd zijn: muziek verbindt – als die klinkt.

Paul Oomens
Voorzitter Stichting Donemus Beheer

___________________________

English:

Paul Oomens’ contribution to the Lustrum Forbidden Music Regained at the Conservatory of Amsterdam on November 29

Recently, in the Netherlands, we reflected on the fact that, 80 years ago, on November 20, 1945, the First and Second Chambers of the States General met again and restored our parliamentary democracy after the Second World War. They regained their voice, as it were, and started democratic dialogue again. The contribution of General bd Peter van Uhm was impressive.

It remained much quieter for many years on the stages in the Netherlands when it comes to the vital music of Jewish composers and fellow composers who oppose the measures of the occupier. They had died and/or lost their jobs. As the Donemus Beheer Foundation, we are very happy to have worked together with the Leo Smit Foundation and the Dutch Music Institute for a number of years on Forbidden Music Regained (FMR): 30 copyists have digitized, edited 150 valuable scores of more than 30 composers on the recommendation of Eleonore Pameijer and under the direction of Aleksandra Markovic, edited them so that they are well executable and definitively placed and legally well secured now at Donemus. 5,000 pages of music are now perfectly available to everyone.

In the Conservatory of Amsterdam, more than 60 young musicians, including those of the National Youth Orchest, interpret no less than 13 works that together represent a hugely versatile landscape, in the Conservatory of Amsterdam. On the edge of the stage, all 150 scores are tiled one after the other.

Roger van Boxtel, Philomeen Lelieveldt and I especially thank Eleonore Pameijer. Without her unbridled commitment for thirty years (!) It would have been quieter around this repertoire. At this place I would like to invite Alexandra Markovic here on stage to also put her in the spotlight. She has taken on the responsibility of directing all the copyists for several years. Eleonore and she have sometimes had intensive contact week in week.

And in the meantime, very special things are happening on the other side of the ocean that underline and ‘lift’ the importance of Forbidden Music Regained.

In December 2025, so now, a razing enthusiastic article will be published in music magazine Notes. Matthew Vest of the University of California praises the Forbidden Music Regained project. His review covers no less than three pages. He praises the size and the depth. At the end of it, he perfectly summarizes how he ‘leafs’ through the scores in interaction with a conservatory: ‘I was happy to see how exited they were by the options and by the recordings and biographical information provided. It was gratifying to see that they would be able to quickly navigate possible scores, listen to recordings, and narrow their search to pieces and composers that they found compelling. ‘ And he sincerely hopes that publishers and music historians elsewhere in the world will also take such an initiative.

That same Mathew Vest received a message or phone call last year from a young boy, Micah Seliger, on the very other side of the United States. He is only 13 years old. And he is looking for well-executable music by a persecuted composer. His inspiration comes from a concert with music by Franz Schreker and his grandfather, who survived the Holocaust. Matthew West points him to Forbidden Music Regained.

A few months later, this young violinist in pre-training, 13 years old again, donates all works from FMR to the Peabody Institute of John Hopkins University in Baltimore on the occasion of his own Bar Mitzwa. See, in addition to his sports and musical talent, also his talent for organizing crowd funding! It’s all an ode to his grandfather and a call to his peers and teachers to perform more of this repertoire. As a good example, he has now performed a violin sonata by Bob Hanf on several stages himself.

I was personally very touched by a beautiful letter from his mother that we received as Donemus.

Let it be said: music connects – when it sounds.

Paul Oomens
Chairman of the Donemus Management Foundation